Die basis van gelijkwaardigheid, geldt niet minder intern; iedere collega doet ertoe. Iedereen heeft zijn of haar persoonlijke talenten. Bovendien willen we graag een diverse politie zijn. Iedereen zou zich welkom moeten voelen om bij ons te komen werken.
'Wat' iemand is, hoe diegene eruit ziet, daar zou daar helemaal niet over moeten gaan. Het moet gaan over ons vakmanschap. Over onze professionaliteit. En een professional is volgens mij in staat om iedere burger (en iedere collega) gelijkwaardig te behandelen. Een goede politieagent, weet bovendien wat er speelt in onze maatschappij. Die kennis is hard nodig om als diender aansluiting te vinden. Ofwel: is essentieelom je werk goed te kunnen doen.
En een professional is volgens mij in staat om iedere burger (en iedere collega) gelijkwaardig te behandelen.
Diversiteit in een organisatie levert veel op, maar zorgt tegelijk voor spanningen. En dat is prima. Niet iedereen in onze organisatie hoeft het met elkaar eens te zijn. Juist niet. Het mag zelfs schuren, ook in gesprekken. Iedereen mag persoonlijke opvattingen hebben, uiteraard. Maar die mogen je handelen nooit beïnvloeden. Iedereen heeft sowieso recht op een veilige werkomgeving. Daar maak ik mij hard voor.
Het is belangrijk dat we met elkaar in gesprek blijven. Al is dat soms moeilijk. Omdat je onzeker bent. Omdat iets niet aansluit bij jouw normen of waarden. Of omdat het lastig is iemand aan te spreken op zijn/haar gedrag. Maar ik vind het bewonderenswaardig, stoer, als je je dan toch open en kwetsbaar durft op te stellen. Er is niets mis met iets lastig vinden of iets niet begrijpen. Maar oordeel niet, ga in plaats daarvan - open, vanuit een oprechte nieuwsgierigheid – het gesprek aan.
Terug naar de online expo - 12 portretten, 12 verhalen.